Karalama Kâğıdı

bir gün bir padişah çok değerli bir elmas tas buluyor. taş islenmeli ama çok hassas. dağılabilir. padişah ülkenin dört bir yanına haber salıyor. en iyi ustaları getirtiyor. hiç biri bu taşı kesme isine razı olmuyor. zira, gerçekten çok zor bir is ve yapılması kuvvetle muhtemel hata ölüm fermanları olacak.
vezirler sürekli uzak diyarlarda bu isi yapacak usta arıyor. sonra bir gün çok uzak diyarlarda bir usta buluyorlar. bu adam aslında tüm dünyanın en iyi kuyumcusu. taşı alıp ona gidiyorlar.
usta tasa bakıyor ve diyor ki bunu ben kesemem ama keseni tanırım. benim çırağım var, deli veli. yapsa yapsa o yapar.
hemen veliyi çağırıyorlar. veli hiç tereddüt etmeden taşı alıp tek bir hamle ile istendiği gibi kesiyor. taşa en ufak bile zarar vermeden.
padişah bu ise çok memnun oluyor ve veliyi değil de ustayı saraya davet ediyor.
diyor ki, bu kadar önemli bir isi en iyi usta sen olmana rağmen neden bir çırağa emanet ettin. ona nasıl güvenebildin.
ustanın cevabi ise;
o cahil. cahilliğinin de farkında değil. o yüzden kendine çok güveniyor. hata yapabileceği aklına bile gelmiyor…..