RSS

Çoğumuz sokakta gördüğümüz o çocuklara acıyoruz ya…

Ocak 15

Mustafa Mutlu
 
  Yazara ulaşmak için : mmutlu@gazetevatan.com
 
12 yaşındaki mendilci Ahmet’ten hayat dersi!
Dün 15 milyon öğrenci ders başı yaptı…
 
  Bilecikli Ahmet ise, Mecidiyeköy’deki Profilo trafik ışıklarında elindeki
  kağıt mendilleri satmak için yeşil ışığın yanmasını bekleyen araçların
  camlarını tıklatıyordu.
 
  “Sen okula gitmiyor musun” dedim, gerisi geldi:
 
  – İki sene önce dördüncü sınıfı bitirdim ve bıraktım.
 
  – Neden?
 
  – Babam hapse girdi…
 
  – Ne yaptı ki?
 
  – İnce iş… Şimdi anlatamam…
 
  – Annen neden çalışmıyor peki?
 
  – O da çalışıyor, aha orda… (Eliyle 10-15 metre uzakta kucağında bir
  bebekle dilenen kadını gösteriyor.)
 
  – Oooo, iyisiniz… Bu ışıklar sizin kontrolünüzde yani…
 
  – Kız kardeşim de cam siliyor…
 
  – Vay, vay, vay… İyi para götürüyorsunuzdur…
 
  – Üçümüz günd e 200-250 liradan aşağı toplamıyoruz…
 
  – Ayda 6 milyar eder…
 
  – Geçiyor… Ama pazar günleri çalışmıyoruz… Çünkü pazarları bu ışıklar
  tıkanmıyor. İş olmuyor. Ben de balık tutup satıyorum. Sana da getireyim
  mi?
 
  – Boş ver balığı, o kadar parayı ne yapıyorsunuz?
 
  – Birazını babama gönderiyoruz, birazını yiyoruz, yarısını da
  biriktiriyoruz.
 
  – Biriktirince ne yapacaksın, dükkân mı açacaksın kendine?
 
  – Manyak mıyım be abi, ne dükkânı… Araba alacağız. Babam hapse girmeden
  önce korsan (kaçak taksicilik) yapıyordu, büyüyünce ben de aynı işi
  yapacağım.
 
  – Ev almayacak mısınız?
 
  – Evimiz var, belediye verdi. Kâğıthane’de…
                                    ***
 
 
  Bu sırada ışık yeşile dönüyor ve arkamdaki araçların sürücüleri
  kornalarına abanmaya başlıyor… Ama muhabbet tatlı, Ahmet’le biraz daha
  konuşmak için arabayı iyice kenara çekiyorum.
 
  – Okulu tamamen bıraktın yani…
 
  – Okusam ne olacak ki? Benim öğretmen yirmi yıl okumuş, bin lira
  kazanıyor. Yaşanır mı o parayla? Hem ben her gün internete giriyorum, o
  yeter.
 
  – Bilgisayarın da mı var?
 
  – Niye olmasın ki?
 
  – Peki; arkadaşların okula giderken hiç mi üzülmüyorsun?
 
  – Önce üzülüyordum, ama artık sigara paralarını bile ben veriyorum. En
  zenginleri benim şimdi.
 
  Ahmet işin kolayını bulmuş, yolunu çizmiş; ne söylesem nafile… Vedalaşıp
  gitmek için hamle ediyorum, suratı asılıyor:
 
  – O kadar çene çaldık, bir beşlik bile atmayacak mısın?
                                    ***
 
 
  15 milyon öğrenci yine dersbaşı yaptı…
 
  Şanslı olanlar üniversiteyi kazanıp, öğretmen, doktor, mühendis olacak ve
  Ahmet’in dediği gibi ayda bin liraya talim edecek. Çoğu da işsizler
  kervanına katılacak.
 
  Ahmet ise o zamana kadar çoktan altına arabasını çekip, korsana başlamış
  olacak.
 
  Belki de işleri iyice yoluna girecek ve “filo” kuracak…
 
  Çoğumuz sokakta gördüğümüz o çocuklara acıyoruz ya…
 
  Bence asıl kendi çocuklarımızın geleceği için kaygılanmalıyız!

Arama Terimleri:

 

Posted by on 15 Ocak 2012 in Genel

Leave a comment

Bir Cevap Yazın